Bogowie słowiańscy

Czy można jednoznacznie wskazać hierarchię słowiańskich bóstw?
Niestety, nie jest to takie łatwe. W różnych regionach, jako najwyższego patrona wybierano różnych bogów.  We wczesnej historii Słowian południowych był to Rod. Związany był ze sferą rodzinną, płodnością i losem. Często występującymi przy nim boginiami były Rodzanice, trzy kobiety, patronki losu. Wraz z Rodem decydowały o życiu, jego długości, rodzaju śmierci i losie nowo urodzonego człowieka. Na Rusi zaś na czele panteonu zasiadał Perun. Uosobienie gromowładcy, piorunów i grzmotów. Mówiono, że oprócz siły, miał też dar podtrzymywania życia, dzięki panowaniu nad życiodajnym deszczem. Wrogiem Gromowładcy miał być straszliwy Żmij. Wcielenie chaosu, skrzydlaty gad strzegący wejścia do Wyraju. Według niektórych mógł być zwierzęcym wcieleniem samego Welesa. Pana podziemi, dusz zmarłych, rzemiosła, przysiąg i bogactwa. Zasiadał on na tronie w korzeniach Drzewa Kosmicznego skąd sprawował pieczę nad duszami podróżującymi przez Nawię. Jeśli chodzi o sferę niebieską jej niekwestionowanym panem był Świętowit. Bóg o czterech twarzach. Jego atrybuty to miecz i biały koń, którym często posługiwano się przy do wróżb przed bitwami i wyprawami wojennymi. Jeśli koń ruszył lewą nogą wróżono rychłą klęskę, jeśli prawą zwycięstwo. Będąc już przy sferze niebieskiej należy wspomnieć o Swarogu. Przedstawiany jest jako bóg słońca, ognia i kowalstwa. Jego zwierzęcy atrybut to raróg, płomienisty sokół.  Jego charakter zależał od pory dnia. Inni ciekawi bogowie to Białobóg i Czarnobóg. Odwieczni wrogowie, dobro i zło, światłość i ciemność. To bracia walczący ze sobą od początku istnienia świata. Ich walka może wydawać się poniekąd bezsensowna ze względu na ich równe siły i brak możliwości zwycięstwa, lecz właśnie w ten sposób równowaga zostaje utrzymana.

W mitologii słowiańskiej znajdziemy również postacie żeńskie, jedną z nich jest bogini Mokosz. Uznawana za patronkę kobiet, płodności jak i za Matkę Ziemię. Władała mokrą, deszczową pogodą, dlatego też wielu paruje ją z Gromowładnym Perunem. Ona jako Pani Ziemi, on jako Pan Nieba. Następna kobieca bogini jaką pragnę Wam przedstawić to Marzana. Bogini symbolizująca śmierć, nieurodzaj, utożsamiana z zimą. To z nią związany jest obrządek, który przetrwał do dzisiejszych czasów, a mianowicie topienie jej kukły. Miało to na celu odegnanie zimy i nieurodzaju.